Nam memini etiam quae nolo,
9/8/2020 oleh Mara Juara Estate
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Ita prorsus, inquam; Suo genere perveniant ad extremum;
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Duo Reges: constructio interrete. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quonam, inquit, modo? Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Sed residamus, inquit, si placet.
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quis enim redargueret? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;