Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Duo Reges: constructio interrete.

An tu me de L. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Et quidem, inquit, vehementer errat; Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Sed ad rem redeamus; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Audeo dicere, inquit. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Non est igitur voluptas bonum. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Paria sunt igitur.

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quonam, inquit, modo? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.